Η Ιστορία του «Αυτοκράτορα» - ΚΑΕ ΑΡΗΣ / Aris BC

EL
EN

ΑΡΗΣ, η ομάδα με την κίτρινη φανέλα και τον Θεό του πολέμου στο στήθος.

ΑΡΗΣ, η ομάδα που έφερε το σύγχρονο μπάσκετ στην Ελλάδα και καθήλωσε τους φιλάθλους όλης της χώρας μπροστά στις τηλεοράσεις τους.

ΑΡΗΣ, ο «Αυτοκράτορας» του ελληνικού μπάσκετ και η καλύτερη ελληνική ομάδα του 20ού αιώνα, ανεξαρτήτως αθλήματος.

Ανέκαθεν προορισμένος να πρωταγωνιστεί, ο Άρης άρχισε να κατακτά τίτλους μόλις λίγα χρόνια μετά την ίδρυση του καλαθοσφαιρικού του τμήματος. Οι 21 τίτλοι (10 Πρωταθλήματα Ελλάδας, 8 Κύπελλα Ελλάδας και 3 ευρωπαϊκά τρόπαια) μαρτυρούν με τον πιο εύγλωττο τρόπο το μεγαλείο των «κίτρινων», ενώ τα δύο αστέρια πάνω από το έμβλημα του συλλόγου προκαλούν δέος. Ο Άρης έχει κατακτήσει ακόμη ένα Σούπερ Καπ το 1986 κόντρα στον Παναθηναϊκό και έξι Πρωταθλήματα Μακεδονίας (1926, 1927, 1928, 1929, 1930, 1958), όμως οι τίτλοι αυτοί δεν προσμετρώνται στους 21.

Όχι μόνον ομάδα με προσωπικότητα, αλλά και ομάδα με προσωπικότητες, ο Άρης πρόσφερε τη φανέλα του σε αρκετές από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες του ελληνικού αθλητισμού. Μεγάλοι αθλητές όπως οι Νίκος Γκάλης, Παναγιώτης Γιαννάκης, Φαίδων Ματθαίου, Χάρης Παπαγεωργίου, αλλά και μεγάλοι προπονητές όπως οι Γιάννης Ιωαννίδης και Ανέστης Πεταλίδης, βοήθησαν να γραφτεί η αθλητική ιστορία της χώρας μας, κάνοντας ταυτόχρονα υπερήφανους τους φιλάθλους του Άρη, αλλά και όλους τους Έλληνες.

Σ” αυτήν την ενότητα παρουσιάζονται μερικές από τις μεγαλύτερες στιγμές του ένδοξου συλλόγου της Θεσσαλονίκης. Ευχαριστούμε τον Κώστα Ίντο, συγγραφέα του έργου «Η Ιστορία του Άρη», για την πολύτιμη βοήθειά του και για το υλικό που πρόσφερε.

ΆΡΗΣ, ο "Αυτοκράτορας" του Ελληνικού μπάσκετ και η καλύτερη Ελληνική ομάδα του 20ου αιώνα σε όλα τα αθλήματα

Ιστορικά Γεγονότα

1922

ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ ΤΟΥ ΑΡΗ

Οκτώ χρόνια μετά την ίδρυση του Α.Σ. Άρης Θεσσαλονίκης, γεννήθηκε το τμήμα καλαθόσφαιρας του συλλόγου, που από την πρώτη στιγμή έδειξε την στόφα του πρωταθλητή, κατακτώντας πέντε συνεχόμενους τίτλους στο νεοσύστατο Πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης, μεταξύ 1925 και 1930. Το άθλημα ήταν ακόμα νέο στην Ελλάδα, όπου είχε έρθει μόλις τρία χρόνια νωρίτερα, το 1919, από τη Χ.Α.Ν.Θ.. Οι ομάδες μοιράζονταν ένα ανοικτό στάδιο και οι πρώτοι επίσημοι αγώνες έγιναν το Νοέμβριο του 1925, με την καθιέρωση του Πρωταθλήματος Θεσσαλονίκης, που βρήκε θριαμβευτή τον Άρη με πέντε νίκες σε ισάριθμους αγώνες κόντρα στη Χ.Α.Ν.Θ., τον Ηρακλή, την Α.Ε.Κ., τον Β.Α.Ο. και την εβραϊκή Ακοάχ. Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε και την επόμενη χρονιά, αφού οι «κίτρινοι» υπερασπίστηκαν τα κεκτημένα κερδίζοντας όλους τους αντιπάλους τους (14-12 τον Π.Α.Ο.Κ., 15-4 τον Ηρακλή, 20-14 τη Χ.Α.Ν.Θ. και 20-8 την Α.Ε.Κ.), αλλά και στις περιόδους που ακολούθησαν.

1930

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ

Ήδη από την περίοδο 1927-1928, είχε ξεκινήσει να διεξάγεται το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, μεταξύ των κορυφαίων συλλόγων Θεσσαλονίκης, Αθήνας και Πειραιά, με συνέπεια η φήμη του Άρη να εξαπλωθεί. Στην παρθενική συμμετοχή του στο θεσμό τερμάτισε στην τρίτη θέση, για να αναδειχθεί πρωταθλητής Ελλάδας για πρώτη φορά στις 23 Απριλίου 1930 νικώντας στον τελικό με 32-22 τη Χ.Α.Ν.Θ., στο γήπεδο της οποίας φιλοξενήθηκε η διοργάνωση. Παίκτες εκείνης της ομάδας, η οποία αγωνιζόταν χωρίς προπονητή, ήταν οι Αχιλλέους, Δανελιάν, Δημούδης, Ζωγράφος, Ιασωνίδης, Καρατζάς, Μπενλιάν, Παπαφωτίου, ενώ πρόεδρος ήταν ο Γιάννης Αγγέλου.

1955

ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

Η Ιστορία του Άρη στη μεταπολεμική περίοδο συνδέθηκε άρρηκτα με το όνομα του Φαίδωνα Ματθαίου. Από τις αρχές της δεκαετίας του ’50, ο Άρης απέκτησε ένα δικό του ανοιχτό γήπεδο μπάσκετ στην οδό Βας. Όλγας, όπου βρισκόταν η Λέσχη του συλλόγου μέχρι την περίοδο 1959-60. Μέσα στην ίδια δεκαετία ήρθαν και οι πρώτες διεθνείς επιτυχίες για τους «κίτρινους», που το 1955 προσκλήθηκαν στο διεθνές τουρνουά του Βιαρέτζιο, στην Ιταλία. Εκεί, έφτασαν μέχρι τον τελικό, χάνοντας από τον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου με 48-46, ενώ ο Φαίδων Ματθαίου αναδείχθηκε κορυφαίος σκόρερ, με 129 πόντους σε 4 αγώνες. Τρία χρόνια αργότερα, το 1958, οι «κίτρινοι» συμμετείχαν και πάλι σε τουρνουά στην Ιταλία, στη Μεσσήνη (6-8 Αυγ.) και στο Παλέρμο (10-12 Αυγ.), επιστρέφοντας με τέσσερα κύπελλα στις αποσκευές τους. Την ίδια χρονιά, μάλιστα, κατατρόπωσαν στη Θεσσαλονίκη και την πρωταθλήτρια Γιουγκοσλαβίας, Μπεογκράντσκι, με 61-57. Ο κύκλος των διεθνών θριάμβων εκείνης της ομάδας έκλεισε το 1959, στη Λιέγη του Βελγίου, όπου κατέκτησε τον τίτλο σ’ ένα ακόμα διεθνές τουρνουά, επικρατώντας στον τελικό επί της Αμβέρσας με σκορ 61-45. Οι «κίτρινοι» πήραν μέρος για πρώτη φορά σε επίσημη ευρωπαϊκή διοργάνωση την περίοδο 1966-67, όταν αγωνίστηκαν στο Κύπελλο Κυπελλούχων ως δευτεραθλητές Ελλάδας, αλλά αποκλείστηκαν από την ισραηλινή Μακάμπι Τελ Αβίβ. Από εκείνη τη σεζόν, ο Άρης απέκτησε ως νέα του έδρα το «Αλεξάνδρειο Αθλητικό Μέλαθρον Θεσσαλονίκης», όπου βρίσκεται μέχρι και σήμερα.

1979

ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΛΗΣ, Ο «ΘΕΟΣ» ΗΡΘΕ ΑΠΟ ΤΟ ΝΙΟΥ ΤΖΕΡΣΕΪ

49 χρόνια έχουν περάσει από το πρώτο Πρωτάθλημα του 1930 αλλά την περίοδο 1978-79 φτάνει η ώρα να σπάσει το κατεστημένο του Λεκανοπεδίου. Με τον Γιάννη Ιωαννίδη να κάνει το ντεμπούτο του στους πάγκους και με τον Χάρη Παπαγεωργίου να «βομβαρδίζει» τα αντίπαλα καλάθια, ο Άρης παρασύρει τους αντιπάλους του και με την εκπληκτική συγκομιδή 24 νίκες – 2 ήττες (έχασε μόνο από Παναθηναϊκό και Σπόρτιγκ στην Αθήνα) επιστρέφει στην κορυφή. Η κατάκτηση του Πρωταθλήματος Ελλάδας του 1979 ήταν ο καταλύτης για τη δημιουργία της «Αυτοκρατορίας» που θα σάρωνε τα πάντα στη δεκαετία του ’80. Λίγους μήνες αργότερα, στη Θεσσαλονίκη φτάνει ένας 23χρονος Ελληνοαμερικανός, παιδί μεταναστών από τη Ρόδο, ο οποίος είχε αναδειχθεί 3ος σκόρερ στο κολεγιακό πρωτάθλημα NCAA. Το όνομά του; Νίκος Γκάλης… Παρά τις πιέσεις των αθηναϊκών ομάδων, ο Γκάλης υπογράφει στον πρωταθλητή Άρη και στις 31 Οκτωβρίου 1979 παρακολουθεί τη νέα του ομάδα να κερδίζει την σπουδαία Μακάμπι Τελ Αβίβ με 104-103 στην παράταση. Το ελληνικό μπάσκετ γνώρισε τον μεγαλύτερο Έλληνα παίκτη όλων των εποχών στις 2 Δεκεμβρίου 1979, στο νικηφόρο παιχνίδι με τον Ηρακλή (79-78), όπου ο Νίκος Γκάλης πέτυχε 30 πόντους, έχοντας όμως μεγάλο τρακ.

1983

Η ΧΡΥΣΗ ΕΠΟΧΗ ΞΕΚΙΝΑ

Με τον Γιάννη Ιωαννίδη να έχει επιστρέψει στον πάγκο και με τον Γκάλη να είναι πλέον ο μόνιμος πρώτος σκόρερ του Πρωταθλήματος, ο Άρης κατακτά τον τίτλο την σεζόν 1982-83. Διατηρεί το αήττητο στο Αλεξάνδρειο πετυχαίνοντας μεγάλες νίκες επί του Ολυμπιακού (109-88), της Α.Ε.Κ. (91-73), του Παναθηναϊκού (72-70) και του Π.Α.Ο.Κ. (77-69). Στις 23 Απριλίου 1983, η επιστροφή στην κορυφή γίνεται πραγματικότητα. Την επόμενη χρονιά, ο Άρης είναι και πάλι εντυπωσιακός και ολοκληρώνει το Πρωτάθλημα με 24 νίκες και μόλις 2 ήττες, ισοβαθμώντας στην πρώτη θέση με τον Παναθηναϊκό. Ωστόσο, στο ιστορικό μπαράζ της Κέρκυρας χάνει από τους «πράσινους» με 80-76, ενώ γνωρίζει την ήττα και στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας, με αντίπαλο τον Π.Α.Ο.Κ. (74-70). Την ίδια σεζόν, πάντως, οι «κίτρινοι» κέρδισαν μέσα στο «Γιαντ Ελιάου» τη Μακάμπι Τελ Αβίβ με 75-76, σημειώνοντας μια τεράστια επιτυχία, που όμως δεν είχε αντίκρισμα, αφού στη Θεσσαλονίκη είχαν χάσει με 62-68.

1985

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΝΤΑΜΠΛ

Το καλοκαίρι του 1984, ο Άρης αποκτά από τον Ιωνικό Νικαίας τον δεύτερο παίκτη – θρύλο του ελληνικού μπάσκετ, τον Παναγιώτη Γιαννάκη, έναντι 40 εκατομμυρίων δραχμών. Η ομάδα φτάνει με περίπατο στο πρώτο «νταμπλ» της ιστορίας της. Στο Πρωτάθλημα, οι «κίτρινοι» τελειώνουν την σεζόν με 25 νίκες – 1 ήττα, χάνοντας μόνο από τον Πανιώνιο (84-82 στη 2η παράταση). Στο Κύπελλο Ελλάδας ο Άρης στις 9 Μαΐου 1985 κατακτά στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας το πρώτο Κύπελλο, αλλά και το πρώτο «νταμπλ» της ιστορίας του, κερδίζοντας τον Παναθηναϊκό με 86-70, σε μια μαγική βραδιά του Γιαννάκη (8/12 τρίποντα, 37 πόντοι) και του Γκάλη (33). Παράλληλα οι «κίτρινοι» αποκλείουν στο Κύπελλο Κόρατς ομάδες με ευρωπαϊκή παράδοση, όπως η γιουγκοσλαβική Ζαντάρ, η γαλλική Λε Μαν και η ιταλική Λιβόρνο. Ωστόσο, την παραμονή του ημιτελικού με τη μεγάλη ιταλική Τσαοκρέμ Βαρέζε, ο Γκάλης σπάει το χέρι του και αναγκάζεται να παρακολουθήσει από τον πάγκο το πρώτο παιχνίδι. Παρά την απουσία του, ο Άρης επικρατεί με 80-77 με τρίποντο του Γιαννάκη στην εκπνοή, αλλά στη ρεβάνς υποκύπτει με 95-71.

1988

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΦΑΪΝΑΛ ΦΟΡ - ΓΑΝΔΗ

Ο Άρης είναι ο απόλυτος κυρίαρχος στην Ελλάδα, κατακτώντας διαδοχικά Πρωταθλήματα, αλλά και Κύπελλα. Οι «κίτρινοι» υποχρεώνουν τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης, ιταλική Τρέισερ Μιλάνο, στη βαρύτερη ήττα της ιστορίας της με 98-67 και δείχνουν τις δυνατότητές τους, έστω και αν στον επαναληπτικό οι Ιταλοί υπερκαλύπτουν τη διαφορά και προκρίνονται. Η επόμενη χρονιά, 1987-88, θα βρει τον Άρη έτοιμο να διεκδικήσει τον ευρωπαϊκό τίτλο. Με δύο αρκετά δύσκολες νίκες επί της ελβετικής Πιγί, προκρίνεται στον όμιλο με τις οκτώ καλύτερες ομάδες του Κυπέλλου Πρωταθλήτριων και δείχνει ότι δεν φοβάται κανέναν αντίπαλο: Θριαμβεύει επί της Μπαρτσελόνα στο «Παλάου Μπλαουγκράνα» με 88-89 έπειτα από εκπληκτική εμφάνιση του Γκάλη (45 πόντοι) και καθοριστικά τρίποντα από Γιαννάκη και Σούμποτιτς στο τελευταίο λεπτό, αναγκάζει την κάτοχο του τίτλου, Τρέισερ Μιλάνο, να υποκλιθεί στο Αλεξάνδρειο με 120-95 κερδίζει επίσης τη φιναλίστ της προηγούμενης χρονιάς Μακάμπι Τελ Αβίβ με 93-77, αλλά και την Παρτιζάν Βελιγραδίου με 96-85, στο παιχνίδι που σήμανε την πρόκριση στο Φάιναλ Φορ της Γάνδης. Στον ημιτελικό του «Φλάντερς Έξπο», όμως, λυγίζουν απέναντι στην Τρέισερ του Μπομπ Μάκαντου με 87-82, έπειτα από ένα δραματικό παιχνίδι. Ο μικρός τελικός κόντρα στην Παρτιζάν Βελιγραδίου (105-93).

1989

ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΦΑΪΝΑΛ ΦΟΡ - ΜΟΝΑΧΟ

Ο μόνιμος Πρωταθλητής Ελλάδας, ακόμα πιο διψασμένος για ευρωπαϊκή καταξίωση μετά την περιπέτεια της Γάνδης, ξεκίνησε και πάλι ως ένα από τα φαβορί για να φτάσει στο Φάιναλ Φορ του Μονάχου. Έχοντας μόνο μία εντός έδρας ήττα στον όμιλο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, από τη Μακάμπι Τελ Αβίβ, αλλά και δύο εκτός έδρας επιτυχίες κόντρα στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας και την ολλανδική Ντεν Χέλντερ, οι «κίτρινοι» εξασφάλισαν την παρουσία τους στην τελική φάση κερδίζοντας τη Γιουγκοπλάστικα Σπλιτ με 96-85. Στον ημιτελικό του Μονάχου με την Μακάμπι Τελ Αβίβ και μέχρι το 28’ ήταν μπροστά στο σκορ με 68-60. Ωστόσο, μια σύρραξη σε εκείνο το σημείο του αγώνα αποσυντόνισε τους παίκτες του Άρη και οι Ισραηλινοί το εκμεταλλεύθηκαν για να ανατρέψουν την κατάσταση και να φτάσουν στη νίκη με 99-86. Στο μικρό τελικό, οι «κίτρινοι» διέλυσαν την Μπαρτσελόνα με 88-71, δείχνοντας ότι άξιζαν κάτι καλύτερο.

1990

ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΦΑΪΝΑΛ ΦΟΡ - ΣΑΡΑΓΟΣΑ

Την περίοδο 1989-90, μετά από μια εκπληκτική πορεία στον όμιλο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, που σημαδεύτηκε από τη μεγάλη εκτός έδρας νίκη επί της πρωταθλήτριας Ευρώπης Γιουγκοπλάστικα Σπλιτ (85-89), ο Άρης γράφει ιστορία, αποτελώντας την πρώτη ομάδα που εξασφαλίζει για τρίτη συνεχόμενη χρονιά την παρουσία της στο Φάιναλ Φορ της διοργάνωσης. Η ήττα από την Γιουγκοπλάστικα στο Αλεξάνδρειο, στο φινάλε του ομίλου, έφερε τους «κίτρινους» αντιμέτωπους στον ημιτελικό με την Μπαρτσελόνα αλλά παρά το καλό ξεκίνημα και τη μοναδική συμπαράσταση από 2.500 εκδρομείς, ο Άρης δεν κατάφερε να αντισταθεί στους Καταλανούς και έχασε με 104-83, ενώ στο μικρό τελικό που ακολούθησε ηττήθηκε και από τη γαλλική Λιμόζ με 103-91, τερματίζοντας 4ος.

1993

ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Η αυγή της νέας δεκαετίας σηματοδότησε την πτώση της «αυτοκρατορίας» του ΑΡΗ, μετά από 7 συνεχόμενα πρωταθλήματα και 6 Κύπελλα Ελλάδας. Πράγματι, η σεζόν 1991-1992 ήταν πολύ δύσκολη γιατί υπήρχαν διοικητικές αναταραχές, αλλαγές προπονητών, προβλήματα παιχνιδιού. Η μόνη χαρούμενη στιγμή ήταν η κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας, νικώντας στον τελικό την ΑΕΚ με 74-62. Αλλά εκείνο το παιχνίδι αποδείχθηκε ότι ήταν το τελευταίο του Νίκου Γκάλη με την κίτρινη φανέλα μετά από 13 χρόνια παρουσίας. Ωστόσο, την πρώτη σεζόν χωρίς τον προικισμένο σκόρερ, έμελλε να ακολουθήσει ο πολυπόθητος ευρωπαϊκός τίτλος. Οι «κίτρινοι» έφτασαν στο Κύπελλο Κυπελλούχων με 9 νίκες – 1 ήττα και σφράγισαν το εισιτήριο για τον τελικό κερδίζοντας δύο φορές τη Σαραγόσα (84-86 Ισπανία, 82-66 στη Θεσσαλονίκη). Το ραντεβού με την ιστορία δόθηκε στις 16 Μαρτίου 1993 στο Τορίνο, απέναντι στην τουρκική Εφές Πίλσεν. Οι παίκτες της Svi Surf επικράτησαν σε μια σκληρή μάχη, που χαρακτηρίστηκε από το χαμηλότερο σκορ ποτέ σε τελικό Ευρωπαϊκού Κυπέλλου (50-48).

1997

Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΠΡΟΥΣΑΣ

Τέσσερα χρόνια αργότερα η κατάκτηση ενός ακόμη Ευρωπαϊκού Κυπέλλου. Αυτή τη φορά ήταν το Κύπελλο Κόρατς. Οι «κίτρινοι» απέκλεισαν διαδοχικά τις Μπεσίκτας (Τουρκία 64-65, 77-64 στη δραματική ρεβάνς), Μπεομπάνκα (82-68 στη Θεσσαλονίκη, 70-61 στη Γιουγκοσλαβία), Περιστέρι (75-65 στη Θεσσαλονίκη, 71-64 στη ρεβάνς, με τον τραυματία Σάκλεφορντ να δίνει συγκλονιστική εμφάνιση) για να φτάσουν στα ημιτελικά. Αντιμετώπισαν την ιταλική Benetton Treviso. Στο πρώτο παιχνίδι, στη Θεσσαλονίκη, οι «κίτρινοι» κέρδισαν με τους εύθραυστους με 77-73, αλλά στη ρεβάνς επιβίωσαν και κατάφεραν να οδηγήσουν το παιχνίδι στην παράταση.

2003

ΑΛΛΑΓΗ ΣΕΛΙΔΑΣ ΜΕ ΤΗ «ΓΕΝΕΣΙΣ»

Το 1998 ο ΑΡΗΣ κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας νικώντας στον τελικό την ΑΕΚ 71-68, αλλά η αλλαγή της χιλιετίας συνοδεύτηκε από διόγκωση των οικονομικών και διοικητικών προβλημάτων. Σημάδια ανάκαμψης, ωστόσο, άρχισαν να διαφαίνονται κατά τη διάρκεια της σεζόν 2002-03, όταν οι «κίτρινοι» κατάφεραν να κατακτήσουν τον 20ο τίτλο στην ιστορία του συλλόγου στο Final Four του FIBA Champions Cup, στο Αλεξάνδρειο, οι «κίτρινοι» του Βαγγέλη Αλεξανδρή επικράτησαν με 84-83 της πολωνικής Prokom Trefl σε έναν συγκλονιστικό τελικό. Στο τέλος εκείνης της σεζόν, ο ΑΡΗΣ μπήκε σε νέα πορεία με την ίδρυση της «ΓΕΝΕΣΙΣ». Μια ομάδα επιφανών οπαδών του ΑΡΗ πήραν την πρωτοβουλία να πάρουν στα χέρια τους το μέλλον της ομάδας με τη φιλοδοξία να οδηγήσει ξανά τον ΑΡΗ στην κορυφή. Τη σεζόν 2003-04 ο ΑΡΗΣ κατέκτησε το 21ο τρόπαιό του.

2006

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ EUROLEAGUE

Το «εισιτήριο» για τη συμμετοχή στην Ευρωλίγκα έγινε πραγματικότητα τη σεζόν 2005-06. Ο μεγάλος στόχος επιτεύχθηκε μέσα από το ελληνικό πρωτάθλημα. Στη σειρά των μικρών τελικών κόντρα στο Μαρούσι, ο ΑΡΗΣ ήταν αυτός που επικράτησε με 3-2 νίκες, κερδίζοντας το τελευταίο παιχνίδι σε κλειστό στάδιο του Αγίου Θωμά, με σκορ 59-63. Η επιστροφή στα «σαλόνια», τη σεζόν 2006-07, μετά από απουσία 14 ολόκληρων ετών, σε συνδυασμό με πολύ καλές εμφανίσεις μέχρι το «Top 16» της διοργάνωσης.